Minym ferweech / Minieme gebaren, Afûk, Leeuwarden, 2022, 124 blz. [gedichten, tweetalig]

Peter van Lier schrijft in het Nederlands, maar woont en werkt al zeventien jaar in Friesland. Stilaan voelt hij zich een Friese dichter, vanzelfsprekend niet omdat hij er geboren is of omdat hij de Friese taal spreekt of schrijft, maar omdat het landschap waardoor hij omgeven is steeds meer zijn poëzie beïnvloedt, en niet alleen inhoudelijk. De uitgestrektheid en de leegte van het Friese platteland weerspiegelen zich in toenemende mate in de vorm van zijn gedichten, waarin regelafbrekingen en witregels zo opvallend aanwezig zijn. In deze tweetalige bundel heeft de dichter een representatieve keuze gemaakt uit zeven van zijn bundels. Elske Schotanus vertaalde de gedichten in het Fries.

[Verkrijgbaar in de boekhandel of via uitgeverij Afûk]

Over deze bundel schreven: Jurjen K. van der Hoek en Maurice Broere en Arjan Hut.

Red Boy, Hyperion, [Leeuwarden], 2022, 38 blz. [gedichten en beelden]

Volg de maritieme verwikkelingen van Red Boy. In 19 tekeningen van B.C. Epker en 19 bijbehorende gedichten van Peter van Lier speelt dit epos zich af tussen droom en realiteit. Vissen, kades, boten en de altijd nabije zee kleuren dit universum. Vissen worden gevangen, bedwongen en gegeten, maar ze treden ook op als metgezel op het onvoorziene levenspad. Wie is deze opvallend rood gekleurde hoofdpersoon die zich in zijn kwetsbare naaktheid toont? Is hij een verstotene? In ieder geval legt hij zich niet neer bij dit lot, want onverschrokken bevecht hij zijn plaats in de wereld. Hij voelt zich gesteund door niemand minder dan Elvis, die heupwiegend de gevaren trotseerde. Ook de dood kruist zijn pad in de gedaante van Pierlala. Soms lijkt hij verstrikt te raken in het net van zijn eigen hersenspinsels, maar ook is hij een geboren ontsnappingskunstenaar.

[Verkrijgbaar bij uitgeverij Hyperion via: hyperionverlag@xs4all.nl]

Over deze bundel schreven: Jurjen K. van der Hoek en Maarten Buser.

Lijfsbehoud, Uitgeverij crU, Utrecht, 2021, 32 blz. [gedichten]

Lijfsbehoud bevat twaalf woord- en beeldgedichten met tekst van Peter van Lier en beeldend werk van B.C. Epker, André de Jong, Machteld van Buren en Arjan van Es. In elk gedicht vormt een kunstwerk het hart van het gedicht. De kunstwerken tonen zich als uitsneden uit de werkelijkheid die de dichter om een interpretatie of context vroegen. De titel van de bundel is ook het thema van de bundel. De opgave tot lijfsbehoud is uitermate actueel in deze tijd waarin wij op de proef worden gesteld door virtuele, virale, economische en klimatologische omstandigheden. De gedichten tonen dreiging en bieden uitzicht. 
 

[Verkrijgbaar in de boekhandel of via uitgeverij crU]

Over deze bundel schreven: Jurjen K. van der Hoek en Maarten Buser. en Ton van 't Hof.

Af(breken) op(ruimen) in(pakken), Uitgeverij Wereldbibliotheek, Amsterdam, 2020, 72 blz. [gedichten]

Als mensen om je heen oud worden of wegvallen, begin je noodgedwongen aan de moeizame zoektocht naar aanvaarding. De zee biedt in de gedichten van Peter van Lier daarvoor de juiste beelden aan. De zee geeft en de zee neemt. Maar bij Van Lier weet het kind de zee ook gevuld 'met allemaal visjes' en ziet een grootmoeder de zandbank bij eb die 'keurig droog' is. Af(breken) op(ruimen) in(pakken) biedt de lezer inzicht in het onbevattelijke van het leven in al zijn veelkleurigheid en het onvermijdelijke verlies.

[Verkrijgbaar in de boekhandel of via uitgeverij Wereldbibliotheek]

Over deze bundel schreven: Mario Molegraaf, Alfred Schaffer, Hettie Marzak, Piet Windhorst,  Louis Smit en Jeroen van den Heuvel.

Geachte afwezigen, Poëziecentrum, Gent, 2017, 248 blz. [essays]

In Geachte afwezigen, een bundel met essays over poëzie, onderzoekt Peter van Lier zijn eigen fascinaties, die hij vervolgens in een ruimere context plaatst. Het boek houdt zich bezig met een gemis, bestrijdt de leegte die het geestesklimaat van het postmodernisme heeft veroorzaakt. De auteur herkent zijn strijd bij dichtende generatiegenoten en zoekt steun bij een voorgaande generatie dichters.
In het werk van Gerrit Kouwenaar, Hans Faverey en Kees Ouwens leek het contact met de dingen in de wereld al verloren. Concentratie op de taal en het bewustzijn was de inzet van deze poëzie. Maar juist bij deze drie dichters is een omslag in hun oeuvre aanwezig die de taal weer relateert aan de werkelijkheid.
In een zo helder mogelijke stijl, zonder jargon, tracht Van Lier zijn filosofische intuïties en poëtische bevindingen te verwoorden. De werkelijkheid wint weer terrein in ons voelen en denken na het lezen van dit boek.

[Verkrijgbaar bij petervanlier@gmail.com of antiquarisch]

Over dit boek schreven: Marc Kregting, Stefan van den Bossche, Romain John van de Maele, Frank Keizer en Jürgen Pieters.

Het hoofdstuk over Kees Ouwens, 'Voor de dag met dat licht', is ook opgenomen in de essaybundel En gene schitterde op de rede. Over Kees Ouwens (2002), een uitgave van de  Historische Uitgeverij. Peter van Lier onderzoekt daarin de relatie tussen Kees Ouwens en Samuel Beckett. 

____

Op de recensiesite de Reactor publiceerde Peter van Lier geregeld beschouwingen over hoofdzakelijk nieuwe poëziebundels, waaronder die van Hans Dekkers, Lieke Marsman, F. van Dixhoorn, Paul Bogaert, Arjen Duinker en Obe Alkema.

Elders kreeg een gedicht van Arnoud van Adrichem zijn aandacht.

Laaglandse remedies, Uitgeverij Wereldbibliotheek, Amsterdam, 2016, 58 blz. [gedichten]

De realiteit zadelt de mens op met dreiging en allerlei moeilijkheden, onontkoombaar, maar ergens herbergt zij ook hoop en vreugde in zich. Dat zij uiteindelijk leefbaar is, blijkt uit het feit dat het gros van de mensen zich handhaaft. Dit handhaven vindt dus niet alleen aan de faculteit wijsbegeerte van een universiteit plaats, maar net zo goed ook op de markt van een volksbuurt of in de file op een snelweg. Peter van Lier ziet filosofie steeds meer als een natuurlijke gesteldheid van de mens om zich staande te houden. Dat de werkelijkheid de mens telkens weer tegemoetkomt met elementen die het bestaan verlichten, blijkt uit deze gedichten. Wie de bundel openslaat ontmoet er licht, lucht, vogels, vooral veel vogels, want 'vanuit de hoogte bezien glinstert alles'.

[Verkrijgbaar in de boekhandel of via uitgeverij Wereldbibliotheek]

Over deze bundel schreven: Arie van den Berg, Janita Monna, nogmaals Janita Monna, Karel Wasch, Remco Ekkers, Hans Puper, Jeroen Dera  en Kiki Coumans. 

De voedselbank, columns over de rol van kunst in crisistijd, NOK, Beetsterzwaag, 2015, 52 blz.

2013 was het jaar dat de economische crisis realiteit werd voor velen. Het nieuws stond bol van schrijnende bezuinigingsmaatregelen, heel veel mensen spraken over hun snel verslechterde situatie. Dichter Peter van Lier herkende zich in hun verhalen. Hij heeft zich als poet in residence geruime tijd opgehouden in de tentoonstellingsruimten van NOK 6. NOK was een podium voor beeldende kunst uit Friesland en Groningen, waarvan de zesde editie in 2014 was gevestigd in Beetsterzwaag. Door zich in te laten met de werken die er hingen, heeft hij in korte essays verslag gedaan van zijn zoektocht naar inspiratie, inzicht en troost.
In dit boek bespreekt Peter van Lier werk van: Machteld van Buren, Dolf Verlinden, Thijs Jansen, Eja Siepman van den Berg, Drewes de Wit, Pascal van der Graaf, Jans Muskee, B.C. Epker, Zoltin Peeter, Fabian Westphal, Kaneli & Smit, Eveline van Duyl, John van de Rijdt, Fred Pollack, Ilona Hakvoort, Sies Bleeker, Henk de Vries, Ramon van de Werken en Mieke Fokkinga.

[Verkrijgbaar bij petervanlier@gmail.com]

Over het verblijf van Van Lier tijdens NOK 6 in Beetsterzwaag schreven Jurjen K. van der Hoek, Dirk van Ginkel en over het boek: Dirk van Ginkel, Jurjen K. van der Hoek en Remco Ekkers.

____

Voor het Rijksmuseum Twenthe schreef Peter van Lier van 2008 tot en met 2013 een column over beeldende kunst in het tijdschrift Muse.

In 2017 verscheen het boekSubmerging: afscheid van het verzamelhuis bij Peter Foolen Editions. Het boek handelt over de ontmanteling van het huis waarin verzamelaar Rolf van Hulten zijn kunstcollectie had ondergebracht. Peter van Lier schreef in dit boek over een klein abstract werk van Antonio Calderara, dat hij verrassend genoeg ziet als het portret van de verzamelaar.

Ook in 2017 verscheen de publicatie: Machteld van Buren, What does your soul look like bij Mauritsheech Publishers. Machteld van Buren (1956) maakt verrassend gelaagd werk met een verbluffende dieptewerking. Peter van Lier vergelijkt in de uitgave deze tekeningen op doek met de gesamplede muziek van DJ Shadow.

Verder schreef hij in dat jaar een column na het zien van het schilderij Auke van Hans Hoekstra in melklokaal in Heerenveen, en over een titelloos werk van Jan Swart in Wall House #2 in Groningen.

Tevens verscheen van Dolph Kessler in 2017  het fotoboek Friesland, het kleinste land op aarde. Peter van Lier publiceerde daarin het essay 'Fries fan utens', over hoe het is om als relatieve buitenstaander te wonen en te werken in Friesland.

In We love Books portretteert fotograaf Johanna Kessler meer dan vijftig boekenliefhebbers, waaronder Peter van Lier. Foto en korte tekst van de geportretteerden bepalen de opzet van dit boek. 

Zoltin Peeter (1942 - 2019) was een tekenaar, etser en beeldhouwer. Zijn werk wordt gekarakteriseerd door de spanning tussen romantiek en modernisme. Peter van Lier schreef daarover een essay in het boek Zoltin Peeter, tussen romantiek en modernisme, 2020, Mauritsheech Publishers, 344 blz., 45 euro (excl. porto). Het boek is te bestelen bij info@dolphkessler.nl

Circus Europe, Salmon Poetry, Cliffs of Moher, County Clare, Ireland, 2013, 45 blz. [gedichten en beelden]

Onder de titel Circus Europe maakte Machteld van Buren in 2012 acht grote collages waarin zij laat zien hoe de strijd van overleven door enkele Europese landen wordt gevoerd. De meeste van die landen tonen zich als dieren: het lichaam bestaat uit een landkaart waar een realistische kop van een dier aan is toegevoegd. Groot-Brittannië is uitgerust met paardenhoofden, Duitsland blijkt een roofvogel te zijn, niet de traditionele adelaar maar een gier. Het gegoochel waarmee de dieren zich in stand houden illustreert de manier waarop de afzonderlijke landen functioneren.

Vier Nederlandse en vier Ierse dichters geven hun interpretatie van deze beelden. De Ierse dichters zijn Jo Slade, Frank Golden, Jessie Lendennie en Patrick Chapman. De Nederlandse dichters zijn Arnoud van Adrichem, Martin Reints, Lieke Marsman en Peter van Lier. Het boek toont de acht collages in kleur. De Nederlandse gedichten zijn tweetalig opgenomen in dit verder Engelstalige boek. De vertalingen zijn gemaakt door Susan Massotty. Het boek is samengesteld en ingeleid door Peter van Lier.

[Verkrijgbaar bij uitgeverij Salmon Poetry of bij petervanlier@gmail.com]

Van bovenstaand boek werd later in het jaar (september 2013), ter gelegenheid van de tentoonstelling van Circus Europe bij Arteriet in Kristiansand, een Noorse editie uitgegeven. De tentoonstelling maakte ook een rondgang langs enkele middelbare scholen in de provincie Vest-Agder. De tentoonstelling en het boek waren voor de scholieren aanleiding om na te denken en te discussiëren over de Europese Unie en de positie van Noorwegen in Europa als land dat geen lid is van de unie.
Alle gedichten uit de Ierse uitgave zijn voor deze Noorse editie opgenomen in de oorspronkelijke taal, Nederlands en Engels, en in een Noorse vertaling. Als extra's zijn in deze uitgave een nieuwe collage van Machteld van Buren opgenomen, die het land Noorwegen uitbeeldt, en een gedicht van de Noorse dichter Terje Dragseth over zijn vaderland. Dit gedicht is in het Noors en in een Engelse vertaling te lezen.

[Verkrijgbaar bij petervanlier@gmail.com]

_____

Het project Circus Europe heeft een eigen blog op het internet. Van Lier publiceerde op deze blog een interpreterende tekst over dit project. De tekst verscheen eerder in twee delen op de site van de The Project Room in Seattle (hier en hier).

Het gedicht dat hij voor de twee boeken schreef bij een collage van Machteld van Buren is in het Nederlands ook te lezen op de digitale versie van Het Moment.  Daarnaast publiceerde hij er twee nieuwe gedichten bij haar werk.

Wisseling van de wacht, Stichting CBK Zeeland, Middelburg, 2011, 43 blz. [beeldgedichten]

Nummer 134 van de Slibreeks is een bijzondere dichtbundel met dichter Peter van Lier en beeldend kunstenaar Machteld van Buren in de rol van wachter op een precaire plaats aan het water. De bundel bevat poëzie waarin tekst en beeld elkaar nodig hebben en wezenlijk met elkaar verbonden zijn. Voor dit werk lieten beide kunstenaars zich nadrukkelijk inspireren door Vlissingen. Van Buren maakte voor dit boek collages, want: 'Vlissingen op zich is al een collage.' 

PvL: 'Ja, inderdaad! Aan de ene kant heeft het stadje een prachtige historische kern, maar iets verderop ook een jaren zeventig winkelcentrum. Dit alles geflankeerd door een terrein waar eens scheepswerven stonden, maar dat nu wordt beheerst door kaalslag. En hoe de 17e-eeuwse rust achter de dijk te rijmen met de 21e-eeuwse bedrijvigheid op het water die dag en nacht voortduurt! En het contrast tussen het natuurlijke element van de Westerschelde en het immense industriegebied dat zich vanuit de verte opdringt.' 
MvB: 'De teksten zijn eerder bezorgd dan ontspannen. Ik heb geprobeerd om tamelijk onbevangen contrasterende, soms verzachtende beelden toe te voegen.'

[Verkrijgbaar bij uitgeverij CBK Zeeland]

Over deze bundel schreven: Erik Lindner, Merijn Schipper en Sheila van Rheenen. Interessant om te zien hoe twee van de drie recensenten het samengaan van woord en beeld negeren om in de clinch te raken met alleen de woorden.

_____

Peter van Lier verhoudt zich als dichter ook elders tot beeldende kunst. Voor het Poëzieplein in Schiedam maakte hij met beeldend kunstenaar Vincent Botella een poster. Schilderijen van Arjan van Es zijn onderdelen van gedichten geworden. Van een ervan is een digitale print gemaakt (oplage: 25). [Verkrijgbaar bij de auteur.] In het tijdschrift Parmentier ( nr. 4, 2011) schreef hij een reeks duogedichten met Arnoud van Adrichem, wat betekent dat ze elkaars werk hebben aangevuld maar ook in elkaar werk veranderingen hebben aangebracht. Beeldend kunstenaars Machteld van Buren en B.C. Epker reageerden daarop in beeld met eenzelfde werkwijze. 

In Raster wordt een andere combinatie van uitdrukkingsvormen beproefd en gewogen. Wat troost het meest: poëzie of proza? Een gedicht bij de dood van zijn vader wordt er door Van Lier gekoppeld aan een grafrede.

Hoor, Uitgeverij Van Oorschot, Amsterdam, 2010, 61 blz. [gedichten]

In Hoor, de vijfde dichtbundel van Peter van Lier, legt de dichter zijn oor te luisteren. Niet alleen in tijden van crisis strijdt de mens tegen gevoelens van zinloosheid en wanhoop, maar ook in de routine van het alledaagse leven. Van Lier ziet routine niet als een teken van afstomping, maar als een bewonderenswaardig ontwikkelde levenshouding. De gedichten laten zien hoe mensen zich in gedrag en door specifiek taalgebruik staande weten te houden. Flarden van gesprekken zijn deze poëzie binnengedrongen om te getuigen van een innemende weerbaarheid. Ontluistering ligt op de loer, altijd en overal, maar waarop is de mens gericht? Het antwoord is even verbluffend als eenvoudig: 'Iets lekkers, iets luchtigs.'



[Verkrijgbaar in de boekhandel of via uitgeverij Van Oorschot]

Over deze bundel schreven: Erik Lindner, Camiel Hamans, Peter le Nobel, T. van Deel, Erik Menkveld, Paul Demets en Jasper Henderson.

Bodemsanering, Uitgeverij Druksel, Gent, 2008, 36 blz. [beeldgedichten]

Bodemsanering bestaat uit twee reeksen van elk zes gedichten. Het opvallendste - en bij Peter van Lier nog niet eerder voorgekomen - is de combinatie van woord en beeld. Uit de schetsboeken van kunstenaar Machteld van Buren heeft hij een aantal tekeningen gekozen en die in zijn gedichten geplaatst. Woord en beeld krijgen daardoor eenzelfde ontologische betekenis en er is tussen beide groepen geen hiërarchie. De woorden becommentariëren niet het beeld, het beeld is geen illustratie van de woorden. Beide vormen samen het gedicht en structureren het.
De titel Bodemsanering refereert aan een vorm van loutering. Elk gedicht begint als het verslag van een geestelijke neergang, maar ergens vindt er een omslag plaats. Men moet tot op de bodem gaan om het licht te kunnen zien, is de teneur van deze gedichten. Peter van Lier verwijst naar de versregel van Hölderlin: 'Wo aber Gefahr ist, wächst das Rettende auch.' Ondanks de zware thematiek is dit een hoopvolle, humanistische bundel.

[Verkrijgbaar bij uitgeverij Druksel]

_____

Uitgever Johan Velter schreef over de positieve grondtoon in het werk van Peter van Lier, ook aanwezig in de twee bij Druksel uitgegeven boeken. Ook schreef hij over Bodemsanering op de website Sfcdt.

Een microspoor in de poëzie: over Gerard Reve, Uitgeverij Druksel, Gent, 2008, 24 blz. [essay]

Bij Druksel verscheen van Peter van Lier de tekst Een microspoor in de poëzie: over Gerard Reve. Hier geeft hij een bijna revisionistische lezing van het poëzie-oeuvre van Gerard Reve. Het gaat nu eens niet over het katholicisme, de alcohol of de grappen maar wel om de oriëntatie op de mens. Hij selecteert drie gedichten die werkelijk van belang zijn omwille van hun humane inhoud en hun beeldende vorm. 'In hun volstrekte helderheid zijn de beelden er zo aanwezig dat zij weer raadselachtig worden.' Deze gevoeligheid trekt hij door naar de hedendaagse poëzie en hij ziet die terug in het werk van K. Michel, Erik Menkveld, F. van Dixhoorn, Mustafa Stitou, Edwin Fagel en Annemieke Gerrist.

[Verkrijgbaar bij uitgeverij Druksel]

Zes wenken voor muggen aan de deur, Uitgeverij Van Oorschot, Amsterdam, 2007, 66 blz. [gedichten]

Zes wenken voor muggen aan de deur is de vierde dichtbundel van Peter van Lier. In deze bundel identificeert hij zich met uiteenlopende dieren: de muggen uit de titel, plattelandsbewoners als reigers, mollen en paarden, maar ook platvissen, loopvogels en vogelbekdieren, babyaapjes en zeekoeien. In dieren treft Van Lier een combinatie van onschuld en onvolmaaktheid aan die raakt aan zijn kijk op de werkelijkheid: vaak onschuldig aan de buitenkant maar innerlijk doortrokken van kwaad en tragiek.
De tragiek van het onvolmaakte tegenover de schoonheid van dat wat is – dat is de kern van deze bundel. Dat krijgt vorm in de herkenbaar lichte, precieze en bijna vertellende taal waardoor ieder gedicht een fragmentje uit de werkelijkheid lijkt: vergankelijk en beklijvend tegelijk.

[Verkrijgbaar in de boekhandel of via uitgeverij Van Oorschot] 

Over deze bundel schreven: Rob Schouten, Marc van Oostendorp, Lies van Gasse en T. van Deel,  Esther Jansma en Menno Wigman.

_____

In een reeks gedichten uit deze bundel solliciteert Peter van Lier naar een functie in het dierenrijk. Op zijn site laat Han van der Vegt de dieren antwoorden in woord en geluid.

Op de literaire nieuwssite Ooteoote identificeert Van Lier zich met een hondje dat ineens niet meer aanwezig is om hem heen.

Gaandeweg rustieker, Uitgeverij Van Oorschot, Amsterdam, 2004, 54 blz. [gedichten]

Gaandeweg rustieker is een dichtbundel, maar ontwikkelt zich als een roman. Hoewel er geen hoofdpersoon is die allerlei avonturen beleeft, is er wel sprake van verschillende gemoedsgesteldheden die bijna onontkoombaar uit elkaar voortkomen als een proces van neergang en van loutering.

In drie reeksen laat Van Lier zien hoe de band tussen geest en wereld verbroken kan raken, maar ook hoe die verwijdering weer in een toenadering kan omkeren. Dit proces ontwikkelt zich aan de hand van prozagedichten die een zekere vervreemding uitdrukken, via korte schetsen van een crisissituatie, tot poëzie die door de vele vraagtekens van een onmiskenbare bevrijding getuigen.




[Tweedehands verkrijgbaar, bijv. via: bol.com of boekwinkeltjes.nl of antiqbook]

Over deze bundel schreven: Peter de Boer, Jos Joosten, Maria Barnas , Tsead Bruinja, Dirk de Geest en Bibi Dumon Tak.

Over de eerste drie poëziebundels van Van Lier schreef Johan Sonnenschein een vergelijkend artikel met de de eerste drie bundels van Henk van der Waal.

Links, rechts. Twee wandelingen. Uitgeverij Van Oorschot, Amsterdam, 2001, 210 blz. [poëtisch proza]

Uit Van Liers bundel Gegroet o... sprak een wereld van onschuld en eenvoud. In het slotgedicht werd echter een verandering aangekondigd, doordat er sprake is van 'een kind, nog om te kussen wakend', terwijl daarvoor alleen een vies, vis etend snoetje van een kat beschikbaar is. Bij het verlaten van de kinderwereld hangt bederf in de lucht.

De held van Links, rechts is een jongeling die de wereld om zich heen als absurd en verbijsterend ervaart. De enige uitweg bieden hem de wandelschoenen, van zijn ouders gekregen 'omdat hij op deze verjaardag geen kind meer was.' Door lange wandelingen te ondernemen hoopt de jongeling letterlijk de allesoverheersende gedachten aan doem en 
droefenis te ontlopen. Het prozaïsche taalgebruik en het aantal bladzijden doen vermoeden dat het in dit boek om proza gaat. De poëtische vorm lijkt dit te ondergraven, net als de inhoud van de tekst, die meer op stilstand dan op ontwikkeling is ingesteld. De vertragende stijl van Links, rechts drukt het meest adequaat de onzekerheid en aarzeling in het voelen en denken van de jongeling uit en weerspiegelt het tempo en ritme van het lopen.

[Tweedehands verkrijgbaar, bijv. via bol.com of boekwinkeltjes.nl of antiqbook]

Over dit boek schreven: Janet Luis,  T. van Deel en Jos Damen.

Gegroet o..., Uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam, 1998, 68 blz. [gedichten]

Als er aan Peter van Liers tweede dichtbundel Gegroet o..., de opvolger van zijn alom uitstekend ontvangen debuut Miniem gebaar, een centrale vraag ten grondslag ligt, dan is het deze: hoe naïef kan en mag taal nog gebruikt worden? Of anders gezegd: zijn de woorden in de loop der tijd niet zo belast geraakt met allerlei connotaties dat zuivere poëzie onmogelijk is geworden?

Peter van Lier toont in Gegroet o... dat hij zich van deze cruciale vragen bewust is en - sterker nog - dat hij niet van plan is de hoop op te geven een taal te vinden die onder de historische belasting uitkomt. De dichter zoekt in deze bundel verlangend naar een zo oorspronkelijk mogelijke ervaring van de werkelijkheid. Dit vraagt om een geesteshouding die voorafgaat aan de belastende vragen naar het wat, hoe of waarom van de dingen.

In Gegroet o... tonen de dingen zich in een nog niet door het vragen en door de geschiedenis besmette staat van onschuld en eenvoud.

[Tweedehands verkrijgbaar, bijv. via: bol.com of boekwinkeltjes.nl of antiqbook]

Over deze bundel schreven: Peter de Boer, Piet Gerbrandy, Guus Middag,  Paul Demets, Jos Joosten, Yra van Dijk en Bibi Dumon Tak. Over filosofie en poëzie van Van Lier, een beschouwing over zijn eerste drie boeken, schreef Hans Groenewegen.

_____

Het gedicht 'Van die avonden,' uit deze bundel is door Stichting Plint gedrukt op een schort en wordt te koop aangeboden ter verbetering van uw kookkunst.

Micha Hamel heeft een kleine selectie van de gedichten op muziek gezet. Een van zijn Vijf Nederlandse liederen  (Opus 16a) is getiteld Gegroet o... en is geschreven voor bariton, cello en piano. Een latere versie voor bariton en ensemble is een van de Vier Nederlandse liederen (Opus 16b).

Miniem gebaar, Uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam, 1995, 60 blz. [gedichten]

Miniem gebaar is het poëziedebuut van Peter van Lier. Verbijstering, maar ook verwondering zijn de geestesgesteldheden waarmee in deze bundel de werkelijkheid wordt ervaren en tegemoet getreden. Kleine voorvallen hebben in de gedichten een grote impact. Die wordt zelfs vergroot omdat slechts minimaal op de indrukken wordt gereageerd. In de poëzie van Van Lier is het minieme gebaar de enig juiste manier om met de werkelijkheid om te gaan.

Deze unieke omgangsvorm gaat uit van gelatenheid en respect en van een onverschrokken alertheid om vanuit details de eigenheid van de wereld te ontdekken. Dat het dier een even belangrijke plaats inneemt als de mens past bij dit streven; naast honden en duiven geven ook ogenschijnlijk onaanzienlijke insecten, waaronder de minieme snuitkever, deze bundel kleurt.
Er wordt getracht geen onderscheid in waardering te maken tussen negatieve en positieve gebeurtenissen. De werkelijkheid, die nu eens absurd, dan weer mystiek aandoet, geeft de ervaringswereld van deze poëzie grote reikwijdte en spankracht. De bedrieglijk eenvoudige taal die ogenschijnlijk nonchalant is vormgegeven blijkt paradoxaal genoeg van een grote concentratie op de taal te getuigen. 

[Tweedehands verkrijgbaar, bijv. via: bol.com of boekwinkeltjes.nl of antiqbook]

Over deze bundel schreven: Arie van den Berg, Paul Demets, Marc Reugebrink, Peter de Boer, Geert Buelens en T. van Deel.

Van absurdisme tot mystiek, Uitgeverij Damon, Best,1994, 80 blz. [filosofisch essay]:

In dit boek worden absurdisme en mystiek beschouwd en besproken als twee aan elkaar gerelateerde verschijnselen op een filosofisch-metafysische schaal, die door een betrokkenheid op het zijn wordt gekenmerkt. Niets, zijn en iets vormen de negatieve, neutrale en positieve modi op deze zijnsschaal. Het absurdisme wordt er getypeerd als de negatieve pool van de schaal, gekenmerkt door de fascinatie voor het niets. Mystiek, filosofisch opgevat, laat zich als de positieve pool beschouwen, waarbij de verwondering om de minimale vorm van het zijn als een fascinatie voor iets bepalend is.

Absurdisme is het startpunt van een filosofische weg die een nieuwe of hernieuwde metafysica moet ontwerpen in ons tijdperk waarin God is doodverklaard. Dichters en denkers als Nietzsche, Beckett, Hölderlin, Levinas en Heidegger worden daartoe op hun filosofische vooronderstellingen onderzocht.

[Verkrijgbaar bij de auteur. Contact: petervanlier@gmail.com]

Over dit boek schreef: Etienne Kuypers.